دلتنگی شماره ی دو!!
دلم تنگ شده!!
برای زندگی دسته جمعی!!
یعنی مدرسه!
یعنی بچه ها!
یعنی دوستام!
یعنی فخار!!(خوشت اومد؟!)
به دوستان دیگه بر نخور ما باهم یه حساب جدا گانه داریم!!!
گرچه برای همه دل تنگ شدم؛از بچه های کلاس خودمون گرفته تا بچه های کلاس روبرویی!
ازاین حرفا گذشته ...
خسته شدم !
ازاین همه تنهایی!
ازاین همه توخونه نشستن!
ازاین همه غر های بی خودی زدن!!
ازاین همه دعوا با برادر گرامی!!
بی پرده بگم دلم می خواد برم مدرسه !!
از خونه نشینی خسته شدم !!
تازه می فهمم بازنشسته ها چی می کشن!!
قطعأ اگه فخار اینو بخونه می گه :(آره با من که حرف می زنه می گه خوش حالم مدرسه ها تموم شده حالا می گه دلم تنگ شده!!!بکشمت؟!!)
والسلام ، دلتنگی تمام!!
می رم سراغ بازی و تفریح!
سراغ گردش!
سراغ ...
سراغ چیزای باحال!!
گرچه همه ی اینا خیال پردازی محضه!!
کدوم تفریح؟!!
کدوم بازی؟!!
کدوم گردش؟!!
نه بازی هست که شاد باشم!
نه بچه های همسایه ای!!(همه در سفر به سر می برن!!)
نه ....
با عروسک بازی کنم !!(مگه من بچه ام؟!)
با برادر بزرگم بازی کنم؟ شما بودین بازی می کردین؟!!
با پی اس پی بدون بازی؟!
با پلی استی شن نداشته؟!
با کامیوتر بدون بازی؟!
با چی آخه شما بگین!!
خدا یا!!! سرگرمی ها کجا رفتن؟!!